Rury kanalizacyjne mają zaledwie 15-20 cm średnicy. Należy zatem uważać, co wrzuca się do toalety i pamiętać, że nie jest ona miejscem do pozbywania się śmieci, gdyż można samemu narobić sobie sporych kłopotów, spowodować zapchanie i zablokowanie kanalizacji, cofnięcie się ścieków i doprowadzić do zalania mieszkania, swojego i sąsiadów. O podstawowych zasadach przypomina Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji.
Co można spłukać w toalecie?
O tym, czego nie można do toalety wrzucać lub wlewać, zawsze warto pamiętać. Lepiej nie narazić siebie i innych na niepotrzebne szkody i dodatkowe nerwy. Przypominamy zatem wykaz przykładowych rzeczy, które w żadnym wypadku nie powinny trafić do muszli klozetowej:
- Tłuszcze oraz oleje – w tym resztki jedzenia, zupy i inne. Olej zastyga pod wpływem zimnej wody, a osadzając się na ścianach rur, zmniejsza przepływ ścieków. Resztki jedzenia wabią szczury i stymulują wzrost ich populacji. Co należy zrobić? Wytrzyj olej ręcznikiem papierowym lub przelej do butelki i umieść w koszu.
- Środki higieny osobistej – nawilżane chusteczki, pieluchy, podpaski, tampony, waciki czy nawet patyczki do uszu pęcznieją pod wpływem wchłaniania wody i nie można ich wrzucać do toalety. Ręczniki papierowe i prezerwatywy powinny trafiać do kosza.
- Torebki foliowe – nie rozkładają się w wodzie, blokując sieci kanalizacyjne. Dostają się rzek, mórz i oceanów, a przez zwierzęta mylone są z pokarmem.
- Włosy, nitki dentystyczne, wełna – długie i cienkie tworzywa zwijają się w kłęby, otaczając również inne przedmioty dryfujące w rurach. Są niezwykle trudne do usunięcia, dlatego włosy z odpływów, umywalek i wanien oraz inne tego typu odpady należy wyrzucać do kosza. Nici dentystyczne nie ulegają biodegradacji.
- Papierosy lub filtry papierosowe – zatruwają wody gruntowe, podziemną faunę i florę.
- Żwirek dla kota – pod wpływem wody zbryla się i zastyga, może zamknąć przepływ ścieków; nie należy spłukiwać go w toalecie.
- Leki – oczyszczalnie nie potrafią w pełni oddzielić składników chemicznych, znajdujących się w lekach, od ścieków, tym samym przedostają się one do wód gruntowych, stwarzając niebezpieczeństwo dla roślin i zwierząt oraz niszcząc glebę.
- Igły i strzykawki – szczególne niebezpieczne dla pracowników zakładów kanalizacyjnych. Mimo przestrzegania przepisów BHP, nadal dochodzi do skaleczeń i ukłuć, które stwarzają ryzyko wystąpienia nawet najgroźniejszych chorób.
- Materiały budowlane – farby, lakiery, kleje, żywice, tynki, cement, piasek, gruz. Związki chemiczne i właściwości tych materiałów katastrofalnie wpływają na środowisko, a jednocześnie tworzą trudno usuwalne zatory. Zastygły cement może całkowicie zamknąć przepływ ścieków.
- Substancje palne i wybuchowe – w szczególności benzyny, nafty, olej opałowy, karbid oraz substancje żrące i toksyczne; istnieje niebezpieczeństwo eksplozji.
Kosztowne działania ochronne
W skrajnych przypadkach odprowadzanie do kanalizacji zabronionych produktów i substancji może doprowadzić do zanieczyszczenia lub awarii przepompowni i doprowadzić do zakłócenia pracy oczyszczalni ścieków. Do takiego zdarzenia doszło w Piekarach Śląskich. Jeden z dużych producentów branży spożywczej, działający na terenie miasta, odprowadził do kanalizacji nieoczyszczone wstępnie ścieki i doprowadził do tak intensywnego zatłuszczenia przepompowni, że spowodował zatrzymanie jej pracy. Jakby tego było mało, część zanieczyszczeń przedostała się dalej, do oczyszczalni. Potrzebna były natychmiastowa reakcja pracowników oczyszczalni, żeby uniknąć zakłócenia procesu biologicznego oczyszczania ścieków. Działania ochronne wymagały od MPWiK poniesienia znacznych dodatkowych kosztów; same odczynniki chemiczne, które musiały zostać użyte, kosztowały ok. 5 tys. zł. Szkody, jakie poniosła spółka wodociągowa, zostaną usunięte na koszt sprawcy, ale straty, które mogło ponieść środowisko byłyby znacznie gorsze.
Zgodnie z artykułem 9.2. Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych m.in. odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych oraz odpadów płynnych niemieszających się z wodą. W przypadku, gdy jakość wprowadzanych ścieków nie spełnia wymogów określonych w przepisach prawa, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może zamknąć przyłącze kanalizacyjne (Art. 8.1. ww. Ustawy).