Dąbrówka istnieje już w XIII wieku. Wtedy to pojawia się pierwsza wzmianka o tej osadzie. 4 października 1277 roku biskup krakowski Paweł z Przemankowa oddziela wieś od parafii św. Małgorzaty w Bytomiu i łączy z nowo utworzoną parafią świętych Piotra i Pawła w Kamieniu.
W roku 1323 książę bytomsko- kozielski Władysław ofiarowuje Dąbrówkę klasztorowi Cystersów w Mogile, następnie w 1538 roku trafia ona z powrotem do Bytomia.
Od najdawniejszych lat (ok. XIV) prowadzi się w Dąbrówce wydobycie rud srebra i ołowiu, w wieku XIX powstaje kopalnia Rozalia, gdzie wydobywa się rudę żelaza i cynk. W Dąbrówce istnieje również wówczas młyn.
Do roku 1922 Dąbrówka należy do powiatu bytomskiego, lecz po plebiscycie trafia do powiatu świętochłowickiego. Po II wojnie światowej jest w powiecie tarnogórskim. W 1954 tworzy się w niej Gromadzką Radę Narodową, by cztery lata później mogła zyskać rangę osiedla. W 1975 roku wchodzi w skład Piekar.
Dąbrówka to ośrodek folkloru górnośląskiego i zaplecze agrarne Górnego Śląska. Istnieje tu od 1911 roku chór. Dąbrówka Wielka jest czynnym ośrodkiem życia religijnego, które toczy się wokół kościoła Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Znajdują się tam: Zakład św. Józefa zbudowany w 1904 roku, gdzie obecnie znajduje się Diecezjalny Dom Samotnej Matki i Dziecka, którym zajmują się siostry Boromeuszki. Dawna szkoła ludowa (1867), stare chaty, budynki dawnej stacji kolejowej. Na osiedlu Dołki znajduje się również kaplica św. Antoniego zbudowana w 1930 roku
Ciekawostki:
- Pierwsze ślady człowieka na tym terenie datuje się na czas neolitu.
- Obok stadionu Orkan widnieje wmurowana tablica z nazwiskami pięciu więźniów, którzy zginęli śmiercią męczeńską w czasie wojny.
- Przy kościele MBWW znajduje się tablica ofiar.